Log in. Twee
woordjes die het voor elkaar krijgen om mij harder te laten nadenken dan een
wiskunde som. Was het nu met of zonder uitroepteken. Met of zonder hoofdletter.
En welk van mijn drie wachtwoorden had ik eigenlijk gebruikt? Meestal, na een
stuk of 6 pogingen, heb ik eindelijk de juiste gevonden. Maar soms, na 12
pogingen en al mijn combinaties geprobeerd te hebben, staat er nog steeds: Dit
wachtwoord is niet juist. Moedeloos gaat mijn muis dan naar: wachtwoord
vergeten en verschijnt niet veel later de zin: uw nieuwe wachtwoord is naar uw
emailadres verstuurd, op mijn scherm. En dan begint de ellende pas echt.
Op mijn eigen
laptop klik ik heel vrolijk op het mail icoontje en ben ik, pats boem magie,
ingelogd. Bij computers die niet mijn eigendom zijn, is dat een ander verhaal.
1ste poging: wachtwoord onjuist.
2de poging: wachtwoord
onjuist.
3de poging:
wachtwoord onjuist. Controleer of u het wachtwoord voor uw Microsoft-account
gebruikt heeft.
4de poging: wachtwoord
nog steeds onjuist.
Vloekend typ ik de
eerst volgende mogelijkheid in die ik kan bedenken. Mijn 5de poging eindigt uiteindelijk met de ozo
bekende woorden:
Wachtwoord onjuist.
Wat het dan
helemaal top maakt, zijn de gevolgen die het met zich mee brengt. Als je
informatica hebt bijvoorbeeld en je moet een opdracht aan het eind van de les
via mail inleveren. Je maakt braaf de opdracht en moet vervolgens inloggen om
hem te verzenden. Wachtwoord onjuist. Zenuwachtig werp je een blik op de klok.
Nog 5 minuten voor de les voorbij is en je naar de volgende moet. Je moet nog
inloggen, je opdracht versturen en je computer afsluiten. En iedereen kent de
schoolcomputers. Zelfs een slak sluit je sneller af.
Zenuwachtig
tik je de ene combinatie na de andere in en telkens krijg je dat geweldige
geluidje te horen dat maar één ding kan betekenen. Inloggen mislukt, wachtwoord
onjuist.
Weer een blik op de klok. Nog twee minuten, je moet nu echt afsluiten of je
komt te laat. En te laat komen betekent: je de volgende ochtend om half 8 melden. Dan lever je die
opdracht morgen maar in, want niets is erger dan om half 8 op school zijn. Je
klikt internet weg, sluit de computer af en stormt door de gangen naar de
volgende les.
Als je de volgende
dag het computerlokaal inloopt, wordt je door de leraar apart genomen. ‘Waarom
heb ik geen opdracht van je gekregen?’ Naar de grond kijkend antwoord je dat
je niet kon inloggen omdat je je wachtwoord vergeten was. Hij gelooft je niet,
dus loop je naar de schoolcomputer en weet je na drie pogingen in te loggen op
je schoolaccount. Je opent je bestanden en zoekt naar de opdracht om de leraar
te laten zien dat je hem echt gemaakt heb. Hij staat er niet tussen. Verwoed
door de bestanden scrollend, dringt het langzaam tot je door. In je haast om af
te sluiten, ben je vergeten op te slaan. De leraar loopt hoofdschudden weg,
pakt wat van zijn bureau, loopt terug naar jou en legt het zonder wat te zeggen
voor je neer. Diep ongelukkig staar je naar de stapel extra werk.
Lang leven het
digitale tijdperk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten