We hebben allemaal die ene vriendin die het ene gave ding doet na het andere gave ding. Zo ook ik. Mijn lieve vriendin D. maakt de ene coole gebeurtenis na de andere mee. Zo is ze wezen surfen in de zomervakantie en kreeg ze gratis lessen omdat de surfleraar een oogje op haar had. Dit ontkent ze trouwens hevig, maar de arme stakker stuurt haar nog steeds elke dag een facebookberichtje met de vraag hoe het met haar gaat en wanneer ze terug komt. Ze is naar een concert geweest en ving daar de drumstokken van de drummer. Kreeg laatst tijdens onze lunch samen, haar lunch cadeau omdat ze de miljoenste klant was en heeft ze nog niet zo lang geleden shop tegoed gewonnen bij America Today.
En toch kreeg ik vandaag een whatsappje met daarin: 'Yaans, kom snel terug naar school, ik mis je! Mijn leven is zoooo saaai!'
Zelfs D. die een leven heeft dat je zo, zonder aanpassingen, kunt veranderen in een filmscript, heeft er last van. Van het mijn leven is zo saai zeur syndroom. En D. is niet de enige...
Ook ik ben schuldig. Ik geef het toe. Ik heb last van het: mijn leven is zo saai zeur syndroom, hoewel ik, al zeg ik het zelf, best wel een cool leven leid. Als ik terug kijk op alle dingen die ik allemaal gedaan heb en wat ik allemaal al heb beleefd denk ik: wow, mijn leven is zo slecht nog niet. Om tien minuten later te denken: mijn leven is zo ontzettend saai!
Interessant, dacht ik toen ik D's whatsappje las. Met mijn zieke hoofd stuurde ik een whatsappje terug: 'Wanneer is je leven niet meer saai?' Haar reactie: 'Weet ik niet. Als school in brand zou staan of als de leraren eindelijk iets los zouden laten over hun liefdesleven?' Een lach die al snel overging in een hoestbui ontsnapte uit mijn mond. Natuurlijk zou ze die vraag niet serieus nemen, ik had hem ook niet gestuurd met de verwachting op een serieus antwoord. Maar nu ik er zo over na denk, wat als ik deze vraag wel serieus gesteld had? Wat als iemand deze vraag aan mij gesteld had en een serieus antwoord verwachtte? Hoe zou ik deze vraag beantwoorden? Eerlijk?
Allereerst zou ik meer doen met vrienden. Ik zou meer tijd in ze steken en ervoor zorgen dat ik ze meer face to face sprak. Ik zou meer willen lunchen en meer willen afspreken. Gewoon na school ergens naar toe gaan om bij te kletsen en lol te hebben. Of in het weekend op zondag te gaan lunchen, gewoon twee uurtjes samen rondhangen, chillen, en dan weer doen wat er gedaan moet worden.
Mijn kledingkast is het volgende punt. Ik zou er altijd fantastisch uit willen zien. Altijd mooie kleren willen hebben, fashionable en arty. Iemand waarvan mensen denken: wauw, zij ziet er geweldig uit. Zij zou zo een stijlblog kunnen hebben, ze hoort thuis in het publiek van Amsterdams fashion week. Of nog beter, van Londen's fashion week.
Ik zou iets willen doen met mijn leven. Invloed willen hebben, mensen helpen. Een inspiratiebron willen zijn. 's avonds in slaap willen vallen met het gevoel: wauw, ik heb weer iemand geïnspireerd vandaag. Al is het maar door het goede gevoel dat het me over mezelf geeft.
En als laatste punt zou ik graag een geweldige kok willen zijn. Heerlijke kunstzinnige en gezonde maaltijden kunnen toveren met niet meer dan wat ingrediënten, een pan en een gastfornuis.
Oh, en heb ik al gezegd dat ik graag super georganiseerd en gestructureerd zou willen zijn? Of super super slim? Oh en ik zou ook nog heel erg knap willen zijn en super sociaal. En een schrijf legende. Ik zou heel graag willen schrijven en dan ook echt goed willen schrijven. En prachtige foto's kunnen maken, ja dat ook.
Je snapt wat ik bedoel. Ik zou zo ontzettend veel willen veranderen aan mijn leven. Iedereen wil dingen veranderen aan zijn/haar leven. We denken dat een ander leven ons gelukkiger zou maken dan het leven waarin we nu leven. Dat andere routines interessanter en leuker zijn dan de routines van nu. Vind je het gek als de maatschappij zoiets van ons vraagt? We moeten ons als maar leuk en mooi voordoen en we zien alsmaar beelden van leuke en mooie levens op het internet. En zo'n leuk mooi leven, dat willen we zelf ook.
En ik hoor jullie al denken, maar Yana, als je toch zo graag een goede kok zou willen zijn of vaker met vrienden af wil spreken, waarom doe je het dan niet? En jullie hebben helemaal gelijk.
'Nog steeds een saai leven?' Stuur ik naar D. Haar antwoord: 'JAAAAA!' 'Tijd om daar iets aan te veranderen. Zin om als ik beter ben, zaterdag te gaan lunchen?'
Project: Gaaf Leven is hierbij gestart. Want ja, het leven is net zo leuk en cool en gaaf, als je het zelf maakt. Je hebt het allemaal zelf in de hand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten